سلام همشري ممنون که سر زدي

فروغ رفت..........
نادره اي نخستين بر آسمان شعر و ادب فارسي ايران درخشيدن گرفت و افق ديد پر فروغش را بر همگان ارزاني داشت ، صدايش ترنم موسيقي بود و شعرش آيت عشق و هم او بود که به نوعي ديگر انديشيدن را به نوعي ديگر ديدن را در فراسوي چشمان خسته و بسته يمانم قرار داد فروغ عشق را به نظاره نشست و صبر کرد تا ما بزرگ شويم و صبوري کرد تا کلمات درست ادا شوند و جايگاهي درست بيابند در ميان حقايق گيتي به جستجو پرداخت و خود را از صيقل عشق گذراند تا اثر هايي اين چنين بديع را به يادگار نهاد فروغ فاصله گرفت از هرآنچه که در بندش مي کرد افسوس فروغ براي زمانش بزرگ بود و بزرگتر از آن بود که درک شود و اين نا مهرباني زمانه است که اينگونه از ادمهاي بزرگ خود پذيرايي مي کند چرا که آدمهاي بزرگ هميشه از فراسوي زمان خود جلو ترند و طبيعي است که آدمهايي که در تنگناي زمان و از آن تنگ تر در عقايد خشک و بسته خود دست و پا مي زنند درک نشود فروغ تابيد و درخشش در جهان ادب عالمگير شد افسوس که صد افسوس مردم ما انديشه هاي والا و روح بزرگ اين فرزانه جاويد را نفهميدند همه اين اي کاش ها و همه افسوس ها زماني ثمر مي بخشد که ما انديشه هاي تابناک او را درک کنيم و بزرگي روحش را ارج نهيم هر چند که او خود مانا و جاويد است .