كارهاي بهتري باشي د. همه افراد كمابيش كارهايشان را به تعويق مي اندازند اما گاه اين رفتا ر حقيقتاً

به حالتي فل جكننده در محيط كار و زندگي شخصي تبديل م يشود.

لكشم نكاتي را در مورد اين و راه هاي رهايي از آن ارائه م يدهيم:

» گزارشي كه ديروز بايد تحويل مي دادم؟ تا اومدم » ؛ «... باشه دكتر، از فردا ورز شرو شروع م يكنم

«... شروع كنم ب هخودم گفتم اول بايد دفتر كار رو مرتب كنم... و مرتب كردن اتاق همه وقتمو گرفت

مي آوريم زيرا زندگي روزان همان از يك سري اولوي تها تشكيل شده است.

ما زنده به آنيم که آرام بگيريم

بميريم که آسودگي ما عدم ماست

ما رقيب كسي نيستيم

رقيب ديروز خودمانيم

ما رقيب كسي نستيم

رقيب ديروز خودمانيم