سلام عمو بهروز... گفته بودي :((در اينكه ممكنه افرادي وطن فروش و خائن به ملت و مملكت وجود داشته باشند؛ ترديدي نيست .)) ممکنه نه ، حتما خائن و وطن فرو ش توي اونها هست.ا اين صحبت هاي خود موسوي قبل از انتخاباته :((نمي‌توانم درهاي زندان را باز كنم و افراد داخل آن را آزاد كنم اما مي‌توانم بگويم فضايي كه در آن مديريت خواهم كرد چگونه است و اين مردم هستند كه نسبت به ادعاهاي من تصميم‌گيري مي‌كنند.))1ــ پس موسوي هم قبول داره تخلف و سرپيچي از قانون و اسلام جريمه اش زندانه 2ــ مردم تصميم گيري کردند و انتخاب نمودند.اينکه اکنون موسوي هم که چرا در مجمع هست يا نيست با خود مجمع و نظام است..آدمهاي بزرگ اگر خطايي کنن به تبع خطاشون هم بزرگه و دايره متضرر نمودن افراد بيشتر است. بعدش هم ؛ با علي در بدر بودن شرط نيست اي برادر نهروان در پيش روست. داستان نهروان رو که ميدوني چيه؟ اين جنگ، نبرد با سپاه انشعابي و ياغي از لشکر حضرت علي(ع) بود که در پي ماجراي حکميت و قرآن بر سر نيزه کردن از سوي معاويه پديد آمد. در آغاز، شورشيان دوازده هزار نفر بودند که با نصايح امام و يارانش اکثريت آنها از انحراف برگشتند ولي تعدادي همچنان بر مخالفت ‏خويش با مولا اصرار ورزيدند. سرانجام کار به جنگ کشيده شد و جز 9 نفر که با فرار از معرکه جان سالم به در بردند.(امروز فرار به غرب رو از سوي افراد داشتيم.مبارزي که ميدونه حق باهاشه فرار نميکنه بلکه مثل مرحوم امام خميني ميمونه و مبارزه رو ادامه ميده. مبارزي که براي حق مبارزه ميکنه با تبعيد از کشور بيرون ميره نه با روسري زنانه !!!! ) بقيه همگي کشته شدند و به اين ترتيب جنگ نهروان خاتمه يافت .(البته امروز عاقبت ماجرا مشخص نيست!!) عمو بهروز گفته اي که :((حقيقت لزومآ اون چيزي نيست كه ما از دريچه ديد خودمون مي بينيم و قضاوت مي كنيم.))قضاوت از دريچه ديد من و شما ملاک نيست قضاوت از دريچه حق است .حتي از حرفهاي قشنگ موسوي در قبل از انتخابات ميشه بر عليه خودش در بعد از انتخابات استفاده کرد و حق وناحق بودنش رو از حرفهاي خودش تشخيص داد..در پايان هم بايد بگم که موسوي معاند يا منافق نيست او جزو سران فتنه لقب گرفته است..داستان حضرت علي(ع) و پيامبر(ص) رو بخون . امام علي(عليه السلام) نقل مي‏کند که زماني رسول خدا(صلي الله عليه و آله) فرمود: «اي علي! پس از من، مردم به مال‌هاي خود فريفته مي‌شوند و به دين خويش بر خدا منت نهند. رحمت پروردگار آرزو کنند، و از سطوت او ايمني جويند. حرام خدا را حلال شمارند. با دروغ و هوس‌هايي که به غفلت در سر دارند، زندگي مي‌کنند. مي را نبيذ گويند و حلال پندارند. حرام را هدايت خوانند و ربا را معامله دانند.» امام افزود: از رسول خدا(صلي الله عليه و آله) پرسيدم: آن زمان، آن مردم را در چه پايه نشانم؟ از دين برگشتگان يا گرفتار فتنه شده‏ها؟ رسول خدافرمود: فتنه.شايد همين سخن رسول خدا(صلي الله عليه و آله) سبب شده بود تا ذهنيت امام درباره فتنه، آن چنان قوي شود که به حق، جريانات مقابل خود را فتنه بداند. خوارج خود، قدرت درک اين معنا را نداشتند. انتظار آنها اين بود که همه يا مؤمنند يا کافر.از امام علي(ع)سؤال شد: پس اينها چه گروهي هستند؟ امام فرمود: گروهي که گرفتار فتنه شده، و پس از آن کور و کر شده‏اند.