آقای پدر! در کمال احترام خواهشمندم اینقدر لب و لوچهء غیر پاستوریزه ، و سار و سیبیل سیخ سیخی آهار نشدتون را به سر و صورت حساس من نمالید .من فقط چند روز دارم و پوستم خیلی حساسه
خانوم مادر! جیغ زدن شما هنگام شناسایی اجسام داخل خانه توسط حس چشایی من، نه تنها کمکی به رشد فکری من نمی کنه، بلکه مضرهم هست!!! لازم به ذکر است که سوسک هم یکی از اجسام داخل خانه محسوب می شود.
پدر محترم! هنگام دستچین کردن میوه، از دادن من به بغل اصغر آقای سبزی فروش خودداری نمایید. چشمهای تلسکوپی، گوشهای ماهواره ای و سیبیلهای دم الاغی اش مرا به یاد قرضهای شما می اندازد! ، مخصوصاً وقتی که چشمهای خود را گشاد کرده، و با تکان دادن سر و لبهایش ” بول بول بول بول” می کند!
زهرمار، درد، مرض، کوفت! الهی کف شامپو بره تو چشات! شب بخوابی خواب بد ببینی!
مادر محترم! شصت پا وسیله ای است شخصی، که اختیارش رو دارم! لطفاً هرگاه سعی در خوردن شصت پای شما نمودم، گیر بدهید. پای خودمه اختیارش رو دارم.
آقای پدر! هنگام دعوا با خانوم مادر، به جای پرت کردن قابلمه و ماهی تابه به روی زمین، از چینی های توی کابینت استفاده نمایید! اکشن بودن دعوا به همین چیزاست . لطفا" شیشه شیر منو به سمت همدیگه پرتاب نکنید.
آقای پدر! کودکان توانایی کافی برای حفظ جیش خود ندارند و این توانایی هنگامی که شما شکم مرا “پووووووف” می کنید به حداقل می رسد! الان بگم که بعد شرمنده تون نشم...
آقای پدر و خانم مادر : پولهایی رو که فامیلا برای دیدن من هدیه میدن ( بخصوص فامیلای مادری ) لطفا" خرج نکنید و از حالا برام پس اندازش کنید . نا سلامتی من باید به فکر جهیزیه ام از همین روز اول زندگی ام باشم.
بازدید امروز: 87
بازدید دیروز: 182
کل بازدیدها: 1643106