اکنون که ( سه شنبه صبح 10/10/92 ) همراه پدر و مادرم و همسرم و پسرم ابوالفضل جان عازم سرزمین شهادت و وفاداری و رشادت کربلای معلی و نجف اشرف هستیم ،ضمن خداحافظی صمیمانه ، وظیفه خود دانستیم از همه شما دوستان پارسی بلاگ ، همکلاسی هایم در دانشگاه هلال ایران و اساتید محترم و کارکنان واحد هلال ایران ، فریازانی های عزیز در هرکجای ایر ان هستند ، اقوام و برادران عزیزم و خواهران خوبم و فرزندانشان و سایر فامیل ها ، (تنها باجناقم )، پدرخانم و مادر زن عزیزم و خواهر خانم ها و برادر خانم ها و سایر فامیل های همسرم ، بویژه تمامی همکاران حراست دانشگاه تهران و تمامی پرسنل حفاظت فیزیکی که خداوند توفیق خدمت رسانی به آنان را در حوزه پردیس شمالی دانشگاه تهران نصیب این حقیر نمود ، همکاران محترم کوی دانشگاه و همسایه های عزیز در منازل سازمانی کوی دانشگاه ، روسا و همکاران محترم دانشکده های فنی و تربیت بدنی ، روانشناسی ،الکتروشیمی ، مدیریت ، علوم اجتماعی ، اقتصاد ، کارآفرینی ،فیزیک و ژئوفیزیک ، علوم و فنون ، مطالعات جهان ، پارک علم و فن آوری ، چاپ و انتشارات ، همکاران خوابگاههای دختران و سایر خوابگاههای پسران و متاهلین دانشگاه تهران ، کارکنان محترم کلانتری 125 یوسف آباد ، تقاضای حلالیت میکنم . در ضمن نایب الزیاره و دعاگوی شما عزیزان و خانواده محترمتان خواهیم بود . ویژه برای شفاعت همه نزد مولایمان دعا خواهیم کرد.
مردی که در تاریکی شب راه می رفت
با کیسه های نان خود همراه می رفت
هر شب میان سینه اش آشوب می شد
با هر غمی آرام سمت چاه می رفت
بر روی قبر یار مظلوم و غریبش
در هر شب تاریک همچون ماه می رفت
مردی که قرآن در رثایش آیه دارد
از یاد این بی غیرتان گه گاه می رفت
این شعر من تاب غم او را ندارد
هر مصرعش تا قد او کوتاه می رفت
بازدید امروز: 159
بازدید دیروز: 467
کل بازدیدها: 1642153