سلام دوستان عزیز ...
منو ببخشید که چند روزی آپ نیستم. راستش رو بخواهید عموی عزیزم مصطفی عبدالمحمدی که در روستای فرسفج از توابع شهرستان تویسرکان زندگی می کرد در آخرین روز مرداد ماه 91 در بیمارستان بعثت همدان به علت بیماری و کهولت سن به دیار باقی شتافت . در گذشت عمویم را به پدر بزگوارم ، زن عموی عزیزم همسر صبور ایشان به دختر عموهایم ،پسر عموهایم آقایان جلیل و مهدی و سایر برادر زاده های ایشان تسلیت می گویم. هدف من از نوشتن این مطلب تقدیر و تشکر از زن عموی عزیزم بود که در مدت حدود 8 سال بیماری عمویم که در بستر بیماری در منزل بود چون مادری دلسوز و همسری فداکار شمع بالین همسر خود بود. راستش رو بخواهید من عشق ورزیدن به همسر را در این مدت بطور عملی از زن عمویم آموختم .
عمو مصطفی رفت پیش خدا
جایی که باید می رفت و باید بریم تا مرگ و زندگی معنا پیدا کنه.
جایی که جایگاه ابدی ماست و از اول هم از همونجا به این کره خاکی اومدیم.
عمو رفت پیش مهربون خدا، رفت و از این همه رنج و عذاب خلاص شد.
رفت و از درد و بیماری و غصه و رها شد.
روح شاد و یادش گرامی
به یاد او که قلبش پر جمعیت‌ترین شهر دنیا بود...
من امروز با تخت خالی ملاقات کردم
اتاق 201 گل سرخ پرپر
به بالین او قطره‌های سُرُم اشک می‌ریخت
سفر کرد مانند یک نقش از روی بوم
سفر کرد مانند یک نور از روی بام
از آن سوی آیینه دیگر کسی
صدایش نزد
