تقدیم به پدرم و همه پدران زحمت کش ایرانی
پدرعزیزم
تو درمزرعه بوسه
زیر احساس چنار بزرگ آبادی
شعرهای مرا شانه میکردی
برایم گردو های عاطفه را
با تلاوت پر برکت گندم ها می چیدی
کاسه ناشتایی ام
از رَمّه های خودکفایی تو
همیشه پر از لبنیات بود
لب که میگشایی ؛
دستانم از آبیاری دعایت، پرمحصول میشود
و دستان تو با بیل و تیشه تَرَک خوردند
تا مهربانی از دل ما تکان نخورد.
تاریخ : شنبه 94/2/12 | 2:57 عصر | نویسنده : نویسنده : عباس عبدالمحمدی | نظرات ()