دمکراسی ورزش گروهی است که به “شرکت” همه احتیاج دارد نه به “تماشاچی” زیاد
نپرسید کشورم (و رهبرانم) برای من چه کرده اند، بپرسید من برای (آینده) کشورم و هموطنانم چه کرده ام؟
بسیاری از ناظرین سیاسی معتقدند که ایرانیان از معدود کشورهای شرقی میباشند که شاید بتوانند دمکراسی را با مذهب و سنت تلفیق دهند و تنشهای فعلی ایران را هم کشاکش سنت، مذهب و دمکراسی غربی میدانند. اما “وابستگی احساسی به گروه” و “احساس مظلومیت،” دو مشخصه ایرانیان است ، صفات مخربی در حصول دمکراسی از طریق “مدنی” میباشند. اگر “اوباما” احساس مظلومیت میکرد و طرفدارانش فقط قصه میخوردند یا احساساتی میشدند یا به خشنونت روی می آوردند یا به ترس، و او هرگز پیروز نمیشد. آنها “تک تک” آستینها را بالا زدند، وقت و پول و ایده هزینه کردند و دو سال تمام خواب و خوراک درست حسابی نداشتند ولی هوشیاری خود را حفظ کردند تا آنکه پیروز شدند.
درسی که شاید ما ایرانیها بتوانیم از انتخاب سال 2006 مجله “تایم” و مثالهای فوق بگیریم اینست که رسیدن به جامعه مدنی نیاز به “شرکت” تک تک افراد معتقد به این جامعه را دارد و شرکت فقط به معنای خشونت، حرکت موضعی، عصبانیت، دعا و .. نیست. هر انسانی در دنیای امروز همانطور که “تایم” به آن اشاره کرد “مرکز قدرت” میباشد و میتواند با صدها ابتکار و هوشیاری در پیشرفت جامعه اش و آرمانهایش تاثیر گذار باشد. اگرچه مظلوم نمایی در کشور ما مردم را به شور آورده، همراه و همبسته میکند ولی “احساس مظلومیت” ترس میآورد و شکست، و امام حسین هم هیچگاه احساس مظلومیت نکرد گریه کردن، مسخره کردن، فحش دادن یا چاپلوسی کردن هیچ کدام نمیتوانند مشکلات یک جامعه با حاکمیت را حل کنند.
شخصی نوشته بود :((چند سال پیش در دانشگاهی در آمریکا یک همکلاس یهودی اسراییلی الاصل داشتم که میگفت “من از کودکی دشمنان اسراییل را عذاب داده ام.” میپرسیدم چگونه؟ وی میگفت “مثلاً در دبیرستان گروه دانش آموزان یهودی که تعدادشان از همه گروهها کمتر هم بود هر روز نوبتی تلفن سفارتخانه های عربی و روسیه در واشنگتن را اشغال میکردند تا آنجایی که سفرای این کشورها عاجز شده بودند، و یا گروههای حامی اسراییل به هیچ وجه به تلویزیونهایی که بر ضد اسراییل چیزی میگفتند تبلیغات نمیدادند.))”
حتی شرکتهای بزرگ آمریکایی هم به قدرت “افراد مصمم” پی برده اند و برای هر مشتری یک “ارزش عمری” (lifetime value (LTV محاسبه میکنند. یکی از رستورانهای زنجیره ای بزرگ آمریکا با فروش ملیاردها دلار در سال ارزش عمری هر مشتری را حداقل 100 هزار دلار تخمین زده و اذعان میکند که در صورت “تصمیم” حتی گروهی کوچک از مردم برای “تحریم” محصولاتش احتمال دارد در عرض کمتر از یکسال ورشکسته شود.
توضیح: نشریه تایم انتخاب “برجسته ترین فرد سال” را از سال 1927 شروع کرد (82 سال پیش). از جمله برندگان: در سال 1975 “خانمها” قدرتمندترین افراد آن سال شدند و در سال 1979 امام خمینی ( ره ).
18 سال پیش آقای رادنی کینگ یک سیاه پوست خلافکار در هنگام بازجویی به شدت توسط نیروهای انتظامی آمریکا مورد ضرب و شتم قرار گرفت (که فقط باید وی را به آرامی بازجویی یا بازداشت میکردند) اما یک عابر با وجدان از دور صحنه را فیلمبرداری کرده و صورت تمام ضاربان را ثبت کرد. بعد از نمایش این ویدئو در سطح وسیع، پلیس لس آنجلس که به “قلدری” معروف است نتوانست این افتضاح را سرپوشی کند، پلیسهای ضارب مورد محاکمه قرار گرفتند و شورشهای گسترده ای سطح لس آنجلس را فرا گرفت.
نمونه های بالا حاکی از قدرت “فرد” در برابر سیستم است و نشان میدهند که چگونه وقتی در یک جامعه تعداد زیادی افراد با وجدان، با هوش و پرکار باشند میتوانند با حد اقل هزینه از آزادی های خود و حتی حق هموطنانشان دفاع کنند.
