سفارش تبلیغ
صبا ویژن

    بر روح تمام شیعیان تیغ زدند

بر مردترین مرد جهان تیغ زدند

خورشیدبه سینه، ماه برسر می زد

انگاربه فرق آسمان تیغ زدند.

سالروز ضربت خوردن امام علی(ع) تسلیت باد

.

.

.

شد کشته بمحراب عبادت حیدر

هر دیده بحال مرتضی می گرید

بـا گفتن “قد قتل” ز جبریل امین

در خلد برین خیر نساء میگرید . . .

.

.

.

از حیدر مردانه ، عنایـت شده امشب

 از ضربـت شبگانه شــکایت شده امشب

 این قصه که امشب همه عالم به عزایند

 از میـخ در خانه حـکایت شده امشب . . .

.

.

.

دنیای دنی، جای کسی همچو علی نیست

آغشت به خون، روی جهان‏تاب علی را

تا رد نکند خالق او، خواهش اورا

ز آن رنگ شهادت زده، محراب علی را . . .

.

.

.

نــخــورده سفــره‌ات جز خشک‌نانی

نــدیــده کـام تو جز استخوانی

نـــــدارد آســـمـــــان حــجـــره تـــو

به جز اقلیم اشکت کهکشانی . . .

.

.

.

خداحافظ ای نخــــــــل ها چاها

دگر نشـــــنوید از علـــــــــی آه ها

که شام علــــــــی گشته دیگر سحــــــر

که امشــــــــب رود نزد پیغمـــــــبر . . .

.

.

.

دل را ز شرار عشق سوزاند علی(ع)

یک عمر غریب شهر خود ماند علی(ع)

وقتی که شکافت فرق او در محراب

گفتند مگر نماز می خواند علی(ع) . . .

.

.

.

محراب کوفه امشب در موج خون نشسته

یا عرش کبریا را سقف و ستون شکسته

سجاده گشته رنگین از خون سرور دین

یا خاتم النبیین، یا خاتم النبیین

از تیغ کینه امشب فرقی دو نیم گردید

رفت آن یتیم پرور، عالم یتیم گردید

با عرض تسلیت و التماس دعا

.

.

.

یک عمر تماشای دری خون آلود / یاد آوری حادثه ای سرخ و کبود

کم کم به علی بال پریدن میداد / ای تیغ نیازی به حضور تو نبود . . .

.

.

.

به فرق نازنینش کی اثر می کرد شمشیر

یقینا ابن ملجم وقت ضربت یا علی گفت . . .

.

.

.

برای صیقل روح و روان ها /  به دل دریائی ازایمان نشانیم

 برای اولین مظلوم عالم /  بسی خون دل ازچشمان چکانیم

 هزاران لعنت و نفرین بسیار /  به قاتل های مولا مان رسانیم . . .

 

.

.

.

امشب ، شب ناله در فراق پدری مهربان است

که غیر از چاه و نخل و ماه، کسی گریه‏اش را ندیده بود

پدری دل‏سوز که با آه همه کودکان یتیم شریک بود

و غصه‏های همه را بر جان خود هموار می‏کرد

ولی کسی از غربت او و دردهای دلش

با خاری در چشم و استخوانی در گلو ، خبر نداشت . . .

.

.

.

به نماز بست قامت که نهد به عرش پا را

به خدا علی نبیند به نماز جز خدا را

به نماز آخرینش چه گذشت من ندانم

که ندای دعوت آمد شه ملک لافتی را

همه اهل بیت عصمت زسرا برون دویدند

ابتا و واعلیا بنمود پر فضا را






تاریخ : شنبه 92/5/5 | 5:34 عصر | نویسنده : نویسنده : عباس عبدالمحمدی | نظرات ()

 

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ  

الان آدما به فکره چه چیزهایی هستن ، دست به چه کارایی می زنن .. تـــف . انگار همه خدا رو فراموش کردیم هیچ به یاده این نیستیم که خدایی هست وجود داره می بینتمون که داریم چه کثافت کاری هایی می کنیم . تا به مشکل بر نخوریم که خدا وجود نداره ... . هر وقت هر بلایی سرمون میاد هر وقت هر چیزی رو از دست می دیم می ندازیم گردن خدا .  هر وقت بلایی سرمون میاد می گیم چرا من اگه خدا نمی خواست که الان مرده بودی . وقتی چیزی رو از دست می دیم یادش می اوفتیم اگه او نمیخواس که همون چیزا هم گیرت نمی اومد . چیزی جز افسوس نمی شه خورد ، یه کم اگه فکر کنی می بینی که خدا همیشه به فکره بنده هاش هستو ما هیــچ . اگه یه چیزی رو ازت می گیره اطمینان داشته باش که بهترشو بهت میده یا همون رو یه وقت دیگه بهت پس می ده . این ما هستیم که نمی تونیم صبر کنیم دوس داریم همه چیز رو در جا به دست بیاریم بدون اینکه بفهمیم واسمون مفید هست یا نه .. بگذزیم .

چند روزه ماه رمضون شروع شده حداقل تو این ماه خودتو به خدا نزدیک کن . ماه رمضون ما هم هیچ فرقی با روزای عادی نداره صبح بیدار می شیم سحری می خوریم تا جایی که جا هست بعدش می گیریم می خوابیم تا لنگه ظهر ، ظهر که بیدار می شیم با هر چی بشه خودمون رو سرگرم می کنیم با تلوزیون باشه ، کامپیوتر ، فیلم یا بازی یا هر چیزه دیگه بعدشم دعا دعا می کنیم که کی اذون می گن که افطار کنیم ما از ماه رمضون فقط گشنگی و تشنگیش رو احساس می کنیم و بس . خدا احتیاجی به روزه یا نمازه من و تو نداره ولی به بنده هاش همیشه چشم داره ای کاش ما هم همیشه به فکرش بودیم . در آخر خدا جون بابت همه چیزی که بهم دادی همه چیزی که ازم گرفتی ازت ممنونم فقط هیچوقت فراموشم نکن


http://norkut.persiangig.com/image/pray/e-pray34.jpg






تاریخ : سه شنبه 89/6/2 | 4:30 عصر | نویسنده : نویسنده : عباس عبدالمحمدی | نظرات ()
صفحه اصلی |        
لطفا از دیگر صفحات نیز دیدن فرمایید
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.