انا لله و انا الیه راجعون
با خبر شدیم آقای سلمان جلیلوند فرزند محمدجان ( آقاجان ) از هموطنان فریازانی دیروز بر اثر عارضه سکته به دیار باقی شتافت. شنیدن این خبر بنده را نیز چون دیگر فریازانی ها عزیز در اندوه و تاثر فرو برد.
مدیر وب فریازان این ضایعه تاسف بار را به بازماندگان معزز تسلیت عرض نموده، برای آنمرحوم علو درجات و برای خانواده داغدیده ایشان صبر جمیل و اجر جزیل مسئلت دارد.
|
مراسم راهپیمایی روز جهانی قدس روز جمعه یازدهم مرداد (مصادف با 24 رمضان‌المبارک) در تهران همزمان با سراسر میهن اسلامی به سمت میعادگاه‌های نماز جمعه آغاز شد.
این راهپیمایی در تهران که با حضور اقشار مختلف مردم همراه است، از مسیرهای 9 گانه اعلامی به سمت مصلای نماز جمعه (دانشگاه تهران) برگزارشد که با توجه به گرمای هوا حضور مردم بی سابقه بود.
سخنران اصلی مراسم راهپیمایی روز جهانی قدس در تهران محمود احمدی‌نژاد بود که پیش از خطبه‌های نماز جمعه آخرین سخنرانی خود از یک تریبون رسمی را به عنوان رییس‌جمهور انجام داد. ( خودتون متن سخنرانی رو از سایتهای معتبر بخونید.)
پس از قرائت قطعنامه پایانی راهپیمایی روز جهانی قدس، آیت‌الله سیداحمد خاتمی، امام جمعه موقت تهران و عضو هیات رئیسه مجلس خبرگان رهبری به ایراد سخنرانی پرداخت. ( اینم خودتون از سایتها بخونید.)
مردم تهران با حضور در مسیرهای اعلام شده برای راهپیمایی این روز، شعارهایی نظیر "نصر من الله و فتح القریب"، "سکوت هر مسلمان خیانت است به قرآن"، "جهاد کن مسلمان، قیلم کن مسلمان، بیت‌المقدست را آزاد کن مسلمان" سر دادند.
دیشب مصادف با شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان ( شب قدر سال 92 ) دانشگاه تهران حال و هوای دیگری داشت، حس و حال غریبی به انسان دست می داد، قرائت دعای جوشن کبیر آغاز شده بود که من و همسرم و پسرم ابوالفضل به حیاط دانشگاه تهران رسیدیم . فرازهای دعا یکی پس از دیگری خوانده می شد «سُبْحَانَکَ یَا لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یَا رَبِّ» منزهى تو اى که نیست معبودى جز تو فریاد فریاد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار .
تمام محوطه های منتهی به مسجد و داخل مسجد پر از جمعیت بود، در این میان برخی ایستاده و برخی نشسته دعای جوشن کبیر را زمزمه می کردند، قسمت شهدا از همه شلوغ تر بود آدمی که هیچ توشه قابل عرضی ندارد باید دست به دامن همه بشود شاید خدا به آبروی این واسطه ها نگاهی به دل سیاه و دست خالی و کوله بار سنگین گناهش بیندازد و قلم عفوی برآنها بکشد.
فرازهای دعای جوشن کبیر همچنان ادامه دارد که محسن عبدالمحمدی پسر عمویم هم به جمع ما اضافه شد. حجت الاسلام محسن قرائتی- رئیس ستاد اقامه نماز کشور نیز با کلام شیرین و دلنوازش جمعیت را به فیض رساندند. بیشتر در مورد سوره قدر و معصومیت قرآن و نهج البلاغه و بی توجهی و عمل نکردن به آن توسط مردم سخن گفت . مطالب جدید و خوبی بود. برای همه مردم ایران اسلامی و دیگر کشورها و نیز پدر و مادرو خواهر و برادرانم و بچه های آنها ، همکارانم در دانشگاه تهران ، همکلاسیهایم در دانشگاه هلال ایران ،مردم خوب تویسرکان و بخصوص هم ولایتی های عزیزم در فریازان و محمود آباد، دوستانم ، خانواده همسرم ،مریضها و درگذشتگان ، آنانکه بودند و نبودند و رفته اند ، همه و همه را دعا کردم . دعای سلامتی و شاهد روزهای خوب بودن . اوج گرفتن جهان اسلام ، بخشش درگذشتگان ، دعا برای روزی که صاحب عصر بیاید و ما هم در رکابش باشیم ، مردم مظلوم فلسطین و پیروزی حق بر باطل ، همه را دعا کردیم . خدا را شکر که توفیق شب زنده داری در هر سه شب قدر را به من و خانواده ام عطا نمود. امیدوارم بتوانیم آن را تا ماه رمضان و شبهای قدر سالهای آینده حفظ کنیم (انشاء اله ).
خب، می‌گن درست می‌شه-منم می‌گم- چرا نشه!
قدیمام درست می‌شد، پس واسه چى حالا نشه؟!
تو عزاى ما بیاین، عروسى مون پیش کشتون
منم از خدا میخوام عروسى تون عزا نشه...
اگه آبادى رو دوست دارین، حواستون باشه
کسى از جایى اومد، رفیق کدخدا نشه!
تا به جایى مى‌رسن خدا رو از یاد می‌برن
هر کى معتبر می‌شه بشه، ولى گدا نشه!
یه خونه ت دو تا بشه خوبه! ولى به شرطى که
جلوى هر کس و ناکس کمرت دو تا نشه
اگه خواست اینجورى شه،بذار خونه ت طورى باشه
که اگه یه مهمونم داشتى تو خونه جا نشه!
دعواى تو خونه رو تو خونه فیصله‌ش بدین
خوبه اسرار آدم تو کوچه بر ملا نشه
نذا غم سرت خراب شه! بمونى رو دستمون
مثل مستاجر بد که از تو خونه پا نشه
گلیم بخت آدم خیلى باید سفید باشه
بره تو بشکه ى قیر اما جایى ش سیا نشه
من خدارو وقتى می‌شناسم که معصیت باشه!
داورى کشکه اگه توى زمین خطا نشه
نمیدونم این خوبه براى آدم یا بده؟!
که زنش تا آخر عمرم ازش جدا نشه!
خیلى‌ها زن می‌گیرن اما یه روز طلاق میدن
مگه آدم می‌شه که دچار اشتبا نشه؟!
به جاى پسر بگو اژدها، اصلا بگو مار
واسه دست پدرش وقتى پسر عصا نشه
بعضى از شاعرا تو قطار به دنیا اومدن
کاش که بعد از این دیگه شاعرى زا به را نشه!
خب منم شاعرم، اما از همون اول کار
نمى خواستم به کسى بگم،یه وخ ریا نشه!
شعر ما پا توى کفش هیچ کسى نمى کنه
تا زمانى که کسى موى دماغ ما نشه
اگه چیزى هم نوشتیم، نگرونیم همیشه
ما که هیچ... یه وخ کسى مزاحم شما نشه!
بر روح تمام شیعیان تیغ زدند
بر مردترین مرد جهان تیغ زدند
خورشیدبه سینه، ماه برسر می زد
انگاربه فرق آسمان تیغ زدند.
سالروز ضربت خوردن امام علی(ع) تسلیت باد
.
.
.
شد کشته بمحراب عبادت حیدر
هر دیده بحال مرتضی می گرید
بـا گفتن “قد قتل” ز جبریل امین
در خلد برین خیر نساء میگرید . . .
.
.
.
از حیدر مردانه ، عنایـت شده امشب
از ضربـت شبگانه شــکایت شده امشب
این قصه که امشب همه عالم به عزایند
از میـخ در خانه حـکایت شده امشب . . .
.
.
.
دنیای دنی، جای کسی همچو علی نیست
آغشت به خون، روی جهانتاب علی را
تا رد نکند خالق او، خواهش اورا
ز آن رنگ شهادت زده، محراب علی را . . .
.
.
.
نــخــورده سفــره‌ات جز خشک‌نانی
نــدیــده کـام تو جز استخوانی
نـــــدارد آســـمـــــان حــجـــره تـــو
به جز اقلیم اشکت کهکشانی . . .
.
.
.
خداحافظ ای نخــــــــل ها چاها
دگر نشـــــنوید از علـــــــــی آه ها
که شام علــــــــی گشته دیگر سحــــــر
که امشــــــــب رود نزد پیغمـــــــبر . . .
.
.
.
دل را ز شرار عشق سوزاند علی(ع)
یک عمر غریب شهر خود ماند علی(ع)
وقتی که شکافت فرق او در محراب
گفتند مگر نماز می خواند علی(ع) . . .
.
.
.
محراب کوفه امشب در موج خون نشسته
یا عرش کبریا را سقف و ستون شکسته
سجاده گشته رنگین از خون سرور دین
یا خاتم النبیین، یا خاتم النبیین
از تیغ کینه امشب فرقی دو نیم گردید
رفت آن یتیم پرور، عالم یتیم گردید
با عرض تسلیت و التماس دعا
.
.
.
یک عمر تماشای دری خون آلود / یاد آوری حادثه ای سرخ و کبود
کم کم به علی بال پریدن میداد / ای تیغ نیازی به حضور تو نبود . . .
.
.
.
به فرق نازنینش کی اثر می کرد شمشیر
یقینا ابن ملجم وقت ضربت یا علی گفت . . .
.
.
.
برای صیقل روح و روان ها / به دل دریائی ازایمان نشانیم
برای اولین مظلوم عالم / بسی خون دل ازچشمان چکانیم
هزاران لعنت و نفرین بسیار / به قاتل های مولا مان رسانیم . . .
.
.
.
امشب ، شب ناله در فراق پدری مهربان است
که غیر از چاه و نخل و ماه، کسی گریهاش را ندیده بود
پدری دلسوز که با آه همه کودکان یتیم شریک بود
و غصههای همه را بر جان خود هموار میکرد
ولی کسی از غربت او و دردهای دلش
با خاری در چشم و استخوانی در گلو ، خبر نداشت . . .
.
.
.
به نماز بست قامت که نهد به عرش پا را
به خدا علی نبیند به نماز جز خدا را
به نماز آخرینش چه گذشت من ندانم
که ندای دعوت آمد شه ملک لافتی را
همه اهل بیت عصمت زسرا برون دویدند
ابتا و واعلیا بنمود پر فضا را
